De kwaliteit van de dienstverlening staat of valt met goede professionals. Uit diverse onderzoeken blijkt dat jeugdzorg te kampen heeft met een enorm personeelstekort en-verloop, vooral in de jeugdbescherming. Veel jonge mensen solliciteren naar een functie binnen de jeugdbeschermingsketen. Ondanks dat zij worden begeleid, leidt de zwaarte van de functie (waarbij (on)veiligheid en bedreigingen een rol spelen) op den duur tot een toename van werkdruk en ziekteverzuim.
Dit heeft gevolgen voor ervaren krachten. Doordat jonge professionals nog niet volledig inzetbaar zijn (en de pas afgestudeerden onder hen, nog niet volledig voldoen aan de registratieplicht), worden de ervaren professionals belast met een zwaardere caseload. Het gevolg is dat ook zij dreigen uit te vallen. Een instroom van zaken i.c.m. uitval en onvoldoende capaciteit leidt tot wachtlijsten. De administratieve verdeling van wachtlijstzaken levert weer veel stress op. Zowel het vinden als het behouden van goede professionals is dus een probleem. Door het personeelsverloop- en -tekort vissen veel jeugdzorginstellingen in dezelfde vijver voor het vinden van personeel.
De grote vraag is: Hoe houd je jeugdzorgwerkers betrokken op het werk en op de organisatie? Het aannemen en behouden van jeugdzorgpersoneel is niet een taak van de instelling alleen. Er zal meer samenwerking opgezocht moeten worden met de gemeente, onderwijs, en andere instellingen voor jeugdzorg binnen de regio. Een brede aanpak dus!
